Sigmund Freud (1856-1939) to austriacki neurolog i założyciel psychoanalizy, jednej z najbardziej wpływowych i jednocześnie kontrowersyjnych teorii umysłu XX wieku. Jego ambicją było uczynienie z psychologii dziedziny nauki, dorównującej naukom przyrodniczym takim jak fizyka. Inspirował się powstającą wówczas teorią termodynamiki i zaproponował model funkcjonowania ludzkiego umysłu oparty o pojęcia takie jak siły psychiczne i energia psychiczna. Freud rozwijał koncepcje dotyczące nieświadomości, mechanizmów obronnych, kompleksu Edypa oraz interpretacji snów jako środków dostępu do głębszych warstw psychiki.

Uważał, że wiele problemów psychicznych bierze się z wypartych do nieświadomości konfliktów powstałych we wczesnym dzieciństwie. Dlatego jednym z głównych celów psychoanalizy było przywrócenie tych wypartych wspomnień do świadomości, aby pacjent mógł je przetworzyć.

Połączenie z ISTDP:

ISTDP (Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy) opiera się na psychodynamicznych koncepcjach, które wywodzą się bezpośrednio z teorii i praktyki psychoanalizy stworzonej przez Freuda. W ISTDP kładziony jest nacisk na identyfikację i przetwarzanie nieświadomych uczuć oraz konfliktów wewnętrznych w skondensowanej i intensywnej formie. Chociaż ISTDP różni się od tradycyjnej psychoanalizy w wielu aspektach, takich jak czas trwania terapii i ustrukturyzowane techniki stosowane w sesji, korzenie tego podejścia są głęboko osadzone w freudowskiej teorii nieświadomości i mechanizmach obronnych.