Otto Rank (1884-1939) był austriackim psychoanalitykiem i jednym z najbliższych współpracowników Sigmunda Freuda w początkowym okresie rozwoju psychoanalizy. Jego wkład do teorii psychoanalizy jest znaczący, choć w pewnym momencie jego poglądy zaczęły się oddalać od głównego nurtu freudowskiej myśli.

Jednym z głównych osiągnięć Ranka było wprowadzenie koncepcji „traumy narodzin” jako kluczowego momentu w życiu jednostki, mającego wpływ na późniejsze zachowanie. Ponadto, Rank zwracał uwagę na znaczenie indywidualnej woli w rozwoju i leczeniu psychoanalitycznym. W późniejszym okresie swojej kariery, Rank skupił się na znaczeniu twórczości i artystycznego wyrazu w rozwoju ludzkiej psychiki.

Połączenie z ISTDP:

Idee Otto Ranka dotyczące traumy narodzin, indywidualnej woli oraz znaczenia relacji między terapeutą a pacjentem odbijają się echem w wielu współczesnych podejściach psychoterapeutycznych, w tym w ISTDP. Jego nacisk na znaczenie głębokich uczuć i doświadczeń z wczesnego dzieciństwa oraz na autentyczną relację terapeutyczną jest spójny z podejściem ISTDP, które podkreśla rolę identyfikacji i przetwarzania głęboko ukrytych uczuć oraz uczciwej i bezpośredniej interakcji między terapeutą a pacjentem.