Ferruccio Osimo, MD, psychiatra, mieszka w Mediolanie, we Włoszech.

Ferruccio obrał psychoterapię jako obszar swoich badań, praktyki klinicznej oraz nauczania, skupiając się głęboko na studiach nad procesem i efektami terapii, mając na celu uczynienie psychoterapii jak najbardziej efektywną i krótkotrwałą.

Przeszedł szkolenie z psychoterapii dynamicznej w Klinice Tavistock w Londynie pod okiem dr. Davida H. Malana, współpracując nad badaniami dotyczącymi efektów Krótkoterminowej Psychoterapii, które zaowocowały książką Malan & Osimo (1992).

Pokój Osimo w Klinice Tavistock znajdował się obok pokoju dr. Johna Bowlby’ego, założyciela Teorii Przywiązania. Po powrocie do Włoch, Ferruccio zaprosił Johna do przeprowadzenia dwudniowego seminarium teoretyczno-klinicznego w Mediolanie. Dosłowny zapis seminarium, wraz z rozdziałem o zbieżności AT i IE-DP/EDT, stał się książką, Bowlby (2013).

Następnie, Ferruccio uczestniczył w trzyletnim Szkoleniu Podstawowym ISTDP prowadzonym przez dr. Habiba Davanloo w Genewie oraz brał udział w Programie Badań nad Krótkoterminową Psychoterapią prowadzonym przez dr Leigh McCullough na Harvard Medical School, patrz McCullough, Osimo i in. (2003).

Osimo zdał sobie sprawę z ogromnego potencjału ISTDP Davanloo i postanowił przyczynić się do jego dalszego rozwoju i ewolucji. Chciał stworzyć wolną arenę naukową, aby pomóc terapeutom szkolonym przez Davanloo spotkać się i być otwartym na nowe modele terapeutyczne, które się z niego wywodzą. Ferruccio skonsultował się z siedmioma kolegami: M. Alpert, P. Coughlin, D. Fosha, Allenem Kalpinem, J. J. Magnavitą i zmarłą L. McCullough oraz I. Sklar. Ci ośmiu byłych uczniów Davanloo postanowili założyć IEDTA, Międzynarodowe Stowarzyszenie EDT.

Ferruccio Osimo pełnił funkcję Prezesa IEDTA w latach 2001-07. Konferencja założycielska IEDTA na temat kluczowych czynników efektywnej krótkoterminowej psychoterapii dynamicznej (2001) odbyła się we współpracy z Dipartimento di Salute Mentale w szpitalu Niguarda w Mediolanie.

Dr Osimo rozwinął ISTDP w swój model Intensywnej Doświadczalno-Dynamicznej Psychoterapii, IE-DP, kładąc unikalny nacisk na eksplorację i dbałość o realną relację międzyludzką pomiędzy pacjentem a terapeutą, w sposób, który wzmacnia moc uzdrawiającą interwencji technicznej. IE-DP opisano w Comprehensive Handbook of Psychotherapy, różnych pracach naukowych i książkach, Osimo (2002), Osimo (2003), Osimo & Stein (2012), Bowlby (2013).

Dr Osimo jest szefem APDE, włoskiego Stowarzyszenia EDT, prowadzi działalność kliniczną i dydaktyczną oraz zorganizował liczne kursy i wideoseminaria w Ameryce Północnej, Brazylii, Europie i Izraelu. Przez wiele lat był profesorem nadzwyczajnym na Uniwersytecie Medycznym w Mediolanie, uczy w różnych Centrach Szkoleniowych z Psychoterapii i Programach Szkoleniowych Core. Założył włoski (2001), brytyjski (2006) i izraelski (2012) Program Szkoleniowy Core IE-DP.