Dr. Erich Lindemann (1900-1974) był wybitnym psychiatrą i naukowcem społecznym, który odegrał kluczową rolę w kształtowaniu współczesnej psychiatrii społecznej. Jego prace i badania skoncentrowane były wokół tematów traumy, żałoby oraz mechanizmów radzenia sobie z kryzysem.

Najbardziej znany jest z pionierskich badań nad reakcjami żałobnymi po tragicznej katastrofie w klubie nocnym Coconut Grove w Bostonie w 1942 roku. Analizując skutki tej tragedii, Lindemann dokładnie opisał różne etapy i objawy żałoby, takie jak uczucie somatycznego cierpienia, uczucia winy, gniewu, czy reakcje depresyjne. Lindemann był ceniony za swoje badania nad reakcjami kryzysowymi, a także za wkład w rozwój programów szkoleniowych dla personelu medycznego w zakresie radzenia sobie z kryzysem.

Połączenie z ISTDP:

Pogłębione badania nad traumą, żałobą oraz mechanizmami radzenia sobie z kryzysem mają wiele wspólnego z podejściem ISTDP, które kładzie nacisk na identyfikację i przetwarzanie głęboko ukrytych uczuć i traum. ISTDP, podobnie jak prace Lindemanna, podkreśla znaczenie emocjonalnych reakcji pacjentów i mechanizmów obronnych w procesie leczenia. W związku z tym, prace Lindemanna mogą być postrzegane jako mające pewien wpływ na kształtowanie późniejszych podejść w psychoterapii, w tym ISTDP. Habib Davanloo przez pewien czas był związany z Erichem Lindemanem.